Acumine vem do verbo acuminar.
Afiar, aguçar, estreitar em ponta (p ex, uma torre, uma vara).
Pôr-se no cume.
[Medicina] Arredondar-se (p ex, um tumor).
Flexão do verbo acuminar na: 1ª pessoa do singular do presente do subjuntivo, 3ª pessoa do singular do presente do subjuntivo, 3ª pessoa do singular do imperativo afirmativo, 3ª pessoa do singular do imperativo negativo
Possui 7 letras
Possui as vogais: a e i u
Possui as consoantes: c m n
A palavra escrita ao contrário: enimuca
...gigantum umeris insidentes, ut possimus plura eis et remotiora videre, non utique proprii visus acumine , aut eminentia corporis, sed quia in altum subvehimur et
Em a-labareda.blogs.sapo.pt...gigantium humeris incidentes, ut possimus plura eis et remotiora uidere, non utique proprii uisus acumine , aut eminentia corporis, sed quia in altum subuehimur et extollimur magnitudine gigantea..
Em De Rerum Natura